والدین صبور در برخورد با کودک 4 تا 6 ساله موفقتر هستند

در بازه سنی کودکان 4 تا 6 ساله مهارت‌های اجتماعی به شکوفایی می‌رسند، کودک در راستای برقراری تعادل بین نیازهای خود و نیازهای دیگران تلاَش خواهد کرد، درک وی از عواقب رفتارهایش تا اندازه زیادی افزایش می‌یابد.

به گزارش ایسنا، مهارت‌های اجتماعی در این بازه سنی کودکان 4 تا 6 سال به شکوفایی می رسند، کودک در راستای برقراری تعادل بین نیازهای خود و نیازهای دیگران تلاَش خواهد کرد، درک وی از عواقب رفتارهایش تا اندازه زیادی افزایش می یابد، به مرور زمان مفهوم وجدان تکامل بیشتری خواهد یافت و گویی تمامی ابعاد جهان پیرامون او در مسیر گسترش هرچه بیشتر گام بر خواهند داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زمانی که یک کودک خردسال وارد 4 سالگی می شود، با تمرکز بیشتری قادر به انجام فعالیت‌های مربوط به خود و بازی کردن خواهد بود. به همین دلیل منحرف کردن یکباره توجه آنها به خصوص اگر در حال تکمیل کاری مشخص باشند، دشوارتر از هر موقع دیگری است. همچنین ممکن است تدریجا با غر و لندهای بیشتری رو به رو شوید. این مسئله بدین دلیل است که کودک به قابلیت بهتری در جهت تفکر و ازریابی کمبودهای خود دست خواهد یافت.

از جمله دیگر خصوصیات رفتاری و شخصیتی کودکان 4 تا 6 ساله می توان به موارد زیر اشاره کرد:  

کودک می‌آموزد که چگونه باید خود را به جای دیگری تصور کند، آنها دیگر به اندازه بزرگ شده اند که بتوانند با آگاهی از قوانین پیروی و در امور خانه مشارکت کامل کنند، به مرور زمان و با افزایش هرچه بیشتر سن، کودک به مهارت بهتری در راستای کنترل تکانه های عصبی و روانی دست می‌یابد،با ورود به مرحله پیش دبستانی، کنترل بر اعمال، گفتار و رفتار نیز به درجه بالاتری راه خواهد یافت،کودک در این سن و سال تحمل چندان زیادی برای پاداش های طولانی مدت ندارد و به همین علت توصیه می شود والدین از سیستم های تشویقی سریع استفاده کنند، راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک،به جای تکیه بر روش های تنبیهی به دنبال کوچکترین اتفاقی، شرایط فیزیکی و ذهنی فرزندتان را درک کنید. برای مثال باید در این بازه سنی زمانی را به عنوان "فرصت انتقال" در نظر بگیرید چرا که گفته شد کودکان با تمرکز بیشتری به انجام فعالیت های مختلف می‌پردازند و ایجاد انحراف آنی در مسیر فعلی آنها دشوار خواهد بود.

اگر فرزند 4 الی 6 ساله شما به هر علتی کنترل خود را از دست داد و دچار خشم ناگهانی شد، هرگونه بحث و جدلی را متوقف کنید و به او توضیح دهید که به محض بازگشت آرامش گفت و گویی دوستانه خواهید داشت.

غرغرهای کودکانه را نادیده بگیرید و با بها دادن الکی به آنها خود را گرفتار یک چرخه معیوب تمام نشدنی نکنید. تنها زمانی به کودک پاسخ دهید که با لحنی معمولی و عادی درخواست خود را مطرح کرده باشد. تمرکز بر غرهای کودک باعث می‌شود که نتوانید واکنش مناسبی از خود نشان دهید و یا به ناچار درخواستی که صلاح نمی‌دانید را قبول کنید.

کودک دیگر به سنی رسیده است که با ساز و کار دروغ‌گویی و فریب کاری آشنا شود. در واقع چه بخواهید و چه نه ممکن است با چنین رویکردهایی مواجه شوید. گفتنی است که والدین باید در برخورد با دروغ و تقلب با آرامش حداکثری عمل کنند و بدانند که این دسته از رفتارها برای این سن و سال طبیعی هستند.

فرزندتان را شرمنده نکنید و به موشکافی این موضوع نپردازید که آیا به راستی کاری انجام داده یا خیر. برای مثال اگر او یک لیوان شیر را روی میز ریخته و منکر این مسئله است، از این متد برای صحبت استفاده کنید: نمی‌توان میز را به این صورت تحمل کرد و پاک کردن شیر نیز دشوار است" سپس از او بخواهید که در تمیز کردن میز به شما کمک کند. این واکنش باعث می‌شود که احتمال دروغ گویی در آینده کاهش یابد و ترس از گفتن حقیقت نیز از میان برود.

در موقعیت‌های مناسب به کودک یادآوری کنید که باید خود را به جای طرف مقابل هم قرار دهد. به عنوان نمونه از او بپرسید: "آیا تو هم دوست داری کسی دیگر با تو چنین کاری بکند؟" این دسته از سوالات ضمن آموزش تاثیر مستقیم تصمیمات شخصی بر زندگی فرد و اطرافیان، کودک خردسال را وادار به تفکر مجدد می کنند.

از محدودیت‌ها تنها برای تاکید بر مهارت کنترل بر خود استفاده کنید و توجه داشته باشید که تکرار بیش از حد هر چیزی و سخت گیری‌های مکرر نتایج عکس به دنبال خواهد داشت. برای مثال پیش از اجرای تکنیک گوشه نشانی، 2 الی 3 فرصت در اختیار فرزند خود قرار دهید و سریعا به سراغ روش های تنبیهی نروید.

اجازه دهید که کودک به طور طبیعی مهارت‌های خود در جهت حل مسائل را تقویت کند و تا زمانی که خطری وی را تهدید نکرده در این موضوع دخالت نکنید. اکثرا دیده می‌شود والدینی که تمایل به کنترل تمامی جنبه های زندگی فرزندان خود دارند، بزرگسالانی موفق را تحویل جامعه نمی دهند.

اگر می‌خواهید کودک را برای یک رفتاری یا عمل صحیح مورد تمجید و تحسین قرار دهید، نیازی نیست او را یک هفته منتظر بگذارید! همانطور که توضیح داده شد، سیستم‌های پاداش دهی بلند مدت تاثیر چندانی روی کودکان خردسال کم طاقت ندارند و بهتر است والدین از جایزه‌های سریع و در دسترس استفاده کنند. همچنین به منظور حفظ انگیزه در کودکان برای انجام امور مختلف، پدر و مادر باید تمجید کلامی را برای حداقل چندین مرتبه طی هفته تکرار کرده و بر آن تاکید داشته باشند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: تربيت کودک تربيت کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۲۰۴۳۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مشکلات رفتاری کودکان ۳ تا ۵ ساله را چگونه بر طرف کنیم؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر اوقات، کودکان پیش دبستانی تمایل دارند که در کارهای مختلف همکاری کنند اما آنها هنوز در حال یادگیری هستند که با دیگران کنار بیایند و ممکن است با عواطف خود دست و پنجه نرم کنند. در اینجا ما برخی از متداول ترین رفتارهای پیش دبستانی ها و راهبردهای انضباطی را مورد بحث قرار می دهیم.

بیشتر بخوانید: چگونه به شادی واقعی برسیم؟ رفتارهای معمول پیش دبستانی ها

کودکان پیش دبستانی در حال کسب استقلال هستند، بنابراین ممکن است آنها را ببینید که برای انجام کارهایی مانند تهیه ساندویچ برای خود یا انتخاب لباس پیش قدم می شوند (که ممکن است هماهنگ باشد یا نباشد) و خودشان ابتکار عمل نشان می دهند.

اگر شنیدید که کودک پیش دبستانی در صندلی ماشینش، هنگام حمام کردن، یا حتی در حالی که روی تخت خوابیده است، آواز «ستاره کوچک چشمک زن» را می خواند، تعجب نکنید. در کنار آواز خواندن، کودکان پیش دبستانی نیز تمایل دارند از نقاشی، برش با قیچی و سایر کارهای ساده لذت ببرند.

همچنین ممکن است متوجه شوید که کودک پیش دبستانی شما در برخی از رفتارهای زیر درگیر است:

کودکان پیش دبستانی ممکن است از گفتن داستان های تخیلی لذت ببرند.
آنها ممکن است با همسالان خود هم بازی شوند.
آنها ممکن است با بازی های فانتزی سرگرم شوند.
آنها می توانند دستورات را با سه مرحله دنبال کنند.

چالش های رایج پیش دبستانی

استقلال در حال جوانه زدن کودکان پیش دبستانی ممکن است با تشدید اضطراب جدایی مواجه شود که ممکن است شبیه کودکی باشد که صبح خودش دندان‌هایش را مسواک می‌زند و کفش‌هایش را می‌پوشد، اما در پیش‌دبستانی پای شما را رها نمی‌کند. ممکن است در این سن اضطراب جدایی یا ترس های شبانه را مشاهده کنید، حتی اگر فرزندتان در سنین پایین تر با این مشکل دست و پنجه نرم نکرده باشد.

بچه های ۳ یا ۴ ساله علاقه بیشتری به بازی با بچه های هم سن و سال خود نشان می دهند، اما هنوز باید مهارت های اجتماعی را تمرین کنند.

اکثر کودکان پیش دبستانی کمی بر کج خلقی تسلط پیدا کرده اند، اما هنوز کنترل کافی برای جلوگیری از رفتار پرخاشگرانه گاه به گاه را به دست نیاورده اند. ضربه زدن، لگد زدن و گاز گرفتن ممکن است همچنان برای شما و او مشکل ساز باشد. برخی از کودکان در این سن رفتارهای خودتنظیمی پیدا کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر به یک بزرگسال نیاز دارند تا آنها را آرام و هدایت کند.

چگونه یک کودک ۳ ساله را تنبیه کنیم؟

هنگام تنبیه یک کودک ۳ ساله، باید مطمئن شوید که انتظارات خود را به وضوح بیان می کنید و با عواقب کارهایشان سازگار هستید. همچنین اطمینان حاصل کنید که هنگام انجام عواقب انتخاب‌های ضعیفی که انجام می‌دهند محبت و احترام کافی به آنها نشان می دهید. در حالت ایده آل، نظم و انضباط مورد نظر شما متناسب با خلق و خوی کودک شما خواهد بود و شامل استراتژی هایی می شود که برای اکثر کودکان پیش دبستانی موثر می باشد.

راهکار انضباطی برای کودکان پیش دبستانی

تشویق رفتار خوب
دادن حق انتخاب به آنها
استفاده از تایم اوت ها
پیاده سازی نمودار استیکر
استفاده از پیامدهای منطقی

در اینجا نگاهی دقیق تر به نحوه اجرای این استراتژی ها می اندازیم:

به رفتار خوب او توجه کنید
ممکن است متوجه شوید که به فرزندتان چیزهای زیادی در مورد کارهایی که نباید انجام دهد می گویید، مثلاً دستش را به کیف کسی که سر میز کنار شما است نزند یا برنج را با انگشتانش نخورد. همچنین مهم است که کارهای"خوب" را هم به آنها بگوییم. مشاهده و توصیف رفتارهای مثبت کودکان پیش دبستانی را تشویق می کند و به آنها تصویری از آنچه باید انجام دهند ارائه می دهد.

توجه به رفتارهای مورد نظر زمانی بهترین نتیجه را دارد که خاص باشد. به جای اینکه بگویید: «تو بهترین بچه در تمام دنیا هستی»، بگویید: «وقتی غذا خوردنت تمام شد، متوجه شدم چطور ظرف‌هایت را به سینک می‌آوری». سپس، آنها را به خاطر این رفتار تحسین کنید.

گزینه های پیشنهادی داشته باشید
کودکان پیش دبستانی به مستقل بودن افتخار می کنند. به آنها اجازه دهید احساس کنند که کنترلی بر زندگی خود دارند که می تواند در بهبود رفتار آنها کمک زیادی کند. برخی از بچه ها، به ویژه بچه های نزدیک به ۳ سال، با انتخاب های کمتر (دو تا سه) بهتر عمل خواهند کرد. کودکان بزرگتر ممکن است بتوانند از بین گزینه‌های بیشتر انتخاب کنند، از جمله انتخاب یک لباس از کل کمد لباس یا هر میان وعده‌ای که به اندازه کافی سالم است.

از تایم اوت استفاده کنید
یک منطقه استراحت آرام در خانه خود ایجاد کنید. اگر فرزندتان روز بدی را سپری می‌کند، به او فضایی بدهید که بتواند خودش را کنترل کند و به آرامش برسد و به فعالیت‌های خانوادگی بازگردد. مکانی برای دستیابی به صلح و آرامش را می توان با موسیقی آرام بخش، بالش یا کتاب پر کرد.

برخی از بچه ها ممکن است با ورود شما بهتر عمل کنند، یک تایم اوت تنظیم شده که در آن کودک خود را در آغوش می گیرید و به او آرامش می دهید هم می تواند برای برخی از کودکان کارسازتر باشد.

با گذشت زمان، ممکن است به یک منطقه آرام بروید و استراتژی هایی مانند تنفس شکمی را تمرین کنید.

از نمودار استیکر استفاده کنید
اگر فرزندتان موفق می شود رفتار خاصی را انجام دهد، مثلاً تمام شب را در تخت خودش می‌ماند، یک نمودار برچسب ایجاد کنید. سپس، هنگامی که مقدار مشخصی برچسب (مثلاً سه یا پنج) را به دست آوردند، به آنها بگویید که می توانند پاداش بزرگتری دریافت کنند، مانند انتخاب یک فیلم خاص برای تماشا. پس از اینکه کودک شما مهارت هایی را که برای رسیدن به اهدافش به آن نیاز دارد آموخت، می توان به تدریج سیستم پاداش را کنار گذاشت.

از پیامدهای منطقی استفاده کنید
گاهی اوقات بهترین راه برای پاسخ به یک رفتار این است که به سادگی آنچه را که باعث آن رفتار شده است حذف کنید.

اگر کودک پیش دبستانی شما یک کامیون اسباب بازی را به سمت دوست خود پرتاب کند، ممکن است کامیون برای بقیه زمان بازی در قفسه بالای کمد بماند. به طور مشابه، اگر از رفتن به خانه خودداری کنند، ممکن است لازم باشد روز بعد بلافاصله بعد از مدرسه به خانه بروید.

پیامدها زمانی بهترین کارایی را دارند که از نظر منطقی با جرم مرتبط باشند. برداشتن یک اسباب‌بازی به این دلیل که کودک شما مدام قفل صندلی ماشینش را باز می‌کند، منطقی نیست، اما دفعه بعد که همه بچه‌هایتان را برای بستنی بیرون می‌برید، نمی‌توانید آنها را با خود بیاورید، زیرا نمی‌توانید به امنیت آنها در ماشین اعتماد کنید.

اگر فرزندتان «به اندازه کافی» از پیامد آن ناراحت به نظر نمی رسد، نگران نباشید. ایجاد احساس بد در کودکان باعث نمی شود بیشتر یاد بگیرند. واقعیت این است که کودکان پیش‌دبستانی ما بدرفتاری نمی‌کنند یا کاری نمی‌کنند تا عمداً خشم ما را برانگیزند. هدف انضباط نیز آموزش دادن است نه تنبیه کودک.

از مشکلات آینده پیشگیری کنید
وقتی صحبت از تنبیه یک کودک پیش دبستانی می شود، پیشگیری می تواند بهترین استراتژی باشد. با توجه به موقعیت هایی که احتمالا برای فرزندتان دشوار است، یک قدم جلوتر بمانید.

بیشتر کودکان پیش دبستانی در هنگام گرسنگی، خستگی بیش از حد یا سرگیجه برای مدیریت رفتار خود تلاش می کنند. بنابراین میان وعده ها را بسته بندی کنید، استراحت کافی داشته باشید و برای زمانی که فرزندتان احتمالاً بهترین حالت را دارد برنامه ریزی کنید. یک برنامه روزانه تنظیم کنید تا فرزندتان بداند در طول روز از او چه انتظاری می رود. کودکان پیش دبستانی زمانی بهترین عملکرد را دارند که ساختار زیادی داشته باشند.

قوانین و محدودیت های روشنی نیز ایجاد کنید. قبل از وارد شدن به موقعیت های جدید (مانند نحوه رفتار در کتابخانه) انتظارات خود را توضیح دهید و به فرزندتان در مورد عواقب زیر پا گذاشتن قوانین هشدار دهید.

بسیاری از مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی ناشی از مبارزه آنها برای مدیریت احساساتشان است به ویژه عصبانیت. مهارت های ساده کنترل خشم را به کودک پیش دبستانی خود آموزش دهید. به عنوان مثال، حباب ساختن را به او یاد بدهید تا به او آموزش دهید نفس های عمیق و آرام بکشد.

قوانین خانه را در مورد رفتار پرخاشگرانه وضع کنید. به کودک خود بیاموزید که خشمگین شدن اشکالی ندارد اما صدمه زدن به کسی یا تخریب اموال اشکال دارد.

نکات ارتباطی در رابطه با کودک پیش دبستانی
در حالی که کودک پیش دبستانی شما درک بهتری از مهارت های زبانی دارد، مهم است که ارتباط خود را کوتاه و موثر نگه دارید. سخنرانی های طولانی را رها کنید و عادات ارتباطی خوبی با فرزند خود ایجاد کنید.

شیوه های سالم ایجاد کنید
استراتژی هایی ایجاد کنید که به شما و فرزندتان کمک می کند در مورد مشکلات رفتاری و راه حل ها صحبت کنید. به عنوان مثال، می توانید در خانه یک مکان ویژه داشته باشید که در آن شما و فرزندتان به موضوعات مهم می پردازید. همچنین می‌توانید این را به عنوان یک قانون خانه در نظر بگیرید که درگیری‌ها و مشکلات پس از یک دوره استراحت مورد بحث قرار می‌گیرند تا بتوانید در کنار یکدیگر راه حل پیدا کنید.

دستورالعمل های موثر بدهید
دادن راهنمایی های خوب شانس گوش دادن به فرزندتان را افزایش می دهد. قبل از اینکه بخواهید راهنمایی کنید، دستی را روی شانه فرزندتان بگذارید یا تماس چشمی برقرار کنید. پس از ارائه دستورالعمل یا راه حل، از کودک خود بخواهید آنچه را که گفتید تکرار کند تا مطمئن شوید که متوجه می شود.

به یاد داشته باشید که آن را کوتاه و شیرین نگه دارید. نیازی نیست وارد بحث طولانی در مورد اینکه چرا یک رفتار غیرقابل قبول است شوید. در مورد کودکان خردسال، بهتر است مسائل را ساده و خاص نگه دارید.

جایگزین ارائه دهید
وقتی فرزندتان بدرفتاری می کند، راه های جایگزینی را به او بیاموزید تا نیازهایش را برآورده کند.

اگر هنگام عصبانیت اسباب بازی پرتاب می کنند، در مورد راهبردهای دیگری صحبت کنید که می تواند به آنها کمک کند تا این احساسات را برطرف کنند. به جای تنبیه ساده فرزندتان برای بدرفتاری، به او کمک کنید تا در آینده انتخاب های بهتری داشته باشد. سوالاتی از این قبیل بپرسید: «اگر کودک اسباب بازی شما را بگیرد، به جای هل دادن او چه کاری می توانید انجام دهید؟»

کودکان پیش دبستانی یاد می گیرند با افراد دیگر کنار بیایند. آنها ممکن است با محدودیت های آزمایشی دست و پنجه نرم کنند و برخی هنوز روی خودکنترلی کار کنند. به بچه‌های این سن دقیقاً همان کاری را که می‌خواهید انجام دهند بیاموزید و وقتی به درک درستی رسیدند، آنها را تحسین کنید. مهم نیست که گاهی اوقات چقدر شیطون هستند، باز هم می خواهند شما را راضی کنند.

راهبردهای انضباط زمانی بهترین کارایی را دارند که به شیوه ای محبت آمیز و ثابت استفاده شوند.

منبع: سلامت نیوز

انتهای پیام/

کد خبر: 1229882 برچسب‌ها روانشناسی کودک